วันอังคารที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2552

Mode ::: แอบเอาไดอารี่ของเดียร์มาลง 2

รูปนี่ไม่เกี่ยวหรอกแต่ชอบมากมาก ก้อเรยเอามาลง คริ คริ
.
.
ต่อจากวันก่อน........นั่งรอเวลาเค้ามาเรียกไปสัมภาษณ์....
ระหว่างรอสัมภาษณ์ก้อชโงก ดูกระดาษของคนข้างๆ เนียรๆ ไปเรื่อย 555++เ
ขียนอารายกานบ้างว้า.... ละก้อมีคนมาคุยๆ ถามๆ ด้วยว่ามาสมัครครั้งแรกป่าว (ใช่ๆ)
ระหว่างนั้นพนักงานก้อเรียกรอบแรกไปสัมภาษณ์ คนมาใหม่ก้อมานั่งข้างๆ
อะนะไม่ได้เตรียมปากกามา...(เราใจดี จิงๆ แล้วมะรุจะเขียนอะไรแร้นตะหาก อิอิ จึงให้ยืมปากกาไป)
คุณวินดา วินดา นั้นละ เจ้าหน้าที่มาเรียกแล้ววว ในใจยังห่วงปากกา (แท่งโปรดเขียนดี) เหอๆ
แต่ก้อตามเจ้าหน้าที่ไป มีคนเดินตามมาอีก สองคน....
อีกคนไปนั่งรออีกห้อง อีกคนฟังผิด (เค้าชื่อวินนา ละ อิอิ)
เดินไปรอหน้าห้อง (มีห้องสัมภาษณ์สองห้อง) เราได้ห้องหนึ่งมีคนนั่งรออยู่แร้วสองคน ..
เจ้าหน้าว่าพอคนเดินออกมาได้ยินเสียง กระดิ่งให้เดินเข้าไปเยยอุ๊..
คนห้องข้างเดินออกมาด้วยสีหน้าเจือกๆ แล้วบ่นว่า "ทำไมถามยากจัง"
(โหยยย ช่วยกรุได้เยอะเรย)
ระหว่างรอคนเดินออก เดินเข้า นั่งสมาธิ (จิงๆ ทำใจ (ให้สบาย)) จะได้มะเครียด คิดให้ไว ตอบให้ไว....
สูดลมหายใจเข้า ออก ลึกๆ ระแล้วววววคนสุดท้ายก้อออกมา (น้องเค้ายังไม่ทันเดินออกมาดีเรย)
เสียงกระดิ่งก้อดังขึ้น (อืม..... ลืมบอกไปว่า แต่ละคนใช้เวลาสัมภาษณ์ 15-20 นาทีเองอะ)
ได้เวลาแร้นนน มั่นใจๆๆๆๆเปิดประตูเข้าไปเจอ อาจารย์ 2 ท่าน (ช กะ ญ)
อะก้นยังไม่ติดเก้าอี้เรย ....
คำถามแรก ยิงมา : แนะนำตัวสิ (เราก้อ บรา บร้า บร้า)
คำถามที่ 2 : ถ้าคุณเป็นเส้นใยคุณอยากเปงเส้นใยอะไร (ชงัก นิดนุง โอ้แม่เจ้า.... คิดอยู่ 3 วิ ก้อตอบไป ว่า ..... แร้นชักแม่ม้ำ 2 สายมาอธิบาย)
คำถามที่ 3 : เศรษฐกิจดี ไม่ดี ดูจากอะไร (เอ๊ะ คิดสิ คิด อยากรุว่าตอบไรมาถามเอง อิอิ)
คำถามที่ 4 : นิด้าเปงของรัฐ หรือ เอกชน (อันนี้ด้วยความโชคดี ผีคุ้ม ระหว่างนั่งเรื่อยเปื่อยกะการเขียนภาษาอังกฤษ นั่งดูวิถีทัศน์ที่บรรยายถึง นิด้าและคณะนี้ จึงได้คำตอบที่ถูกต้อง ที่แรกเข้าใจว่าเปงของเอกชน ดีนะเนี๊ยะเกือบตกม้าตายแร้น)
คำถามที่ 5 : ถ้าคุณเลือกเป็นปลาทะเลคุณจะเปงปลาอะไร(กำ กำ คำถามจิตวิทยาอีกละ..... อืม เออ ปลา "การ์ตูน" คราวนี้ชักมหาสมุทรมาอธิบาย ดีนะเนี๊ยะดู จีโอกราฟฟิกอยู่บ้าง ที่ร๊ากหาว่าติ้งต๊อง กำ ดันนึกออกแค่ปลาอันเน้ ลืมนึกถึงว่าที่ห้อยอยู่ที่คออะ ปลาโลมา 555 ==" ที่ร๊ากบอกว่าเราใจดีเหมือนปลาโลมา เฮ้อออ อีตอนนั้นนึกมะออก ซะนิ)
คำถามที่ 6 สุดท้ายละ : ถ้าเรียนจบจากที่นี้อีกห้าปีจะฝันอยากเป็นอะไร(อะ... อันเน้เตรียมมา กะลังจะเกริ่น ว่าเมื่อห้าปีที่แล้วฝันจะเป้น ผจก. มะทันจะถึงกลางประโยค... อาจารย์ดุว่าอีกห้าปีข้างหน้า (แงๆ มะทันจะฟังเราเรยอะ) เคๆ มะเกริ่นก้อได้ ฮืมมมม มะบอกเหมือนเดิมรอดูกานเองนะ)
รุสึกเหมือนแปปเด่วเอง.... แต่ก้อมะได้ดูนาฬิกาว่าใช้เวลาไปเท่าไร
(คำตอบที่เตรียมมา โครงการต่างที่เคยทำ หน้าที่การงานทำอะไรบ้าง ทำไมๆ ไม่ถามเค้าสักคำ แงๆ) ....
รีบออกมาจากห้อง (ปวดฉี่ๆ อิอิ) พอดีกะคนที่ยืมปากกาไปเอามาคืน (นึกว่าจะไม่ได้คืนซะแร้ว)
ลงลิฟท์....มาเล่าให้ม๋ารี่ฟัง
ป่ะๆ กลับบ้านกานเสร็จสิ้นภารกิจ รอเค้านานมั้ย
ที่เหลือก้อขึ้นอยู่กับโชคชะตา ฟ้าลิขิต.... วันที่ 16/02/09 รุ้ผลๆ จะมาบอกอีกทีน๊า

วันเสาร์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2552

Mode ::: แอบเอาไดอารี่ของเดียร์มาลง



เฝ้ารอวันนี้ 23/01/09 ด้วยใจระทึก
ทั้งเตรียมอ่านหนังสือ ข่าวเศรษฐกิจ เหตุบ้านการเมือง
(ลาพักร้อนด้วย 1 วัน) ก้อเราสมัคร MBA นี่เนอะ
โชคดีได้สัมภาษณ์รอบบ่ายไม่ต้องเครียดตื่นเช้าเลยตื่นมาตอนเก้าโมงก่าๆ
เพราะที่รักที่อุตสาห์ไปเปงเพื่อนตื่นก่อน (เหตุเพราะเราไม่ค่อยรุทางไป ต้องมีเนวิกเกเตอร์ไปด้วย)
ไอเราก้อมัวชักช้าเนอะ (โดนดุเรยว่าเด่วไปมะทัน แฮ่ๆ)
จึงรีบออกจากบ้านตอน 11 โมง.... ขับรถออกมาใจเสียนิดนุง
แว๊กๆ ทะมายรถติดจังฟ่ะ แล้วจะไปถึงกี่โมงกี่ยาม (นึกในใจ)
กัวบ่นไปคนข้างๆ ด่า อิอิ ข้าวปลาก้อยังไม่ได้กิน เซ็งจิตสุดท้าย
ก้อมาถึง ราว เที่ยงหน่อยๆ เอง เพราะรถไม่ได้ติดมากมาย
เฮ้อออ โล่ง แถมได้กินข้าวด้วย กัวสมองมะแร้นนนจวนจะได้เวลาเที่ยงสี่สิบห้า
(เค้าให้ลงทะเบียนก่อนสิบห้านาที)รีบเดินๆ ไปที่ตึก ชั้น แปด (พร้อมกับคนสมัครอีกรวมสิบคน)
ณ เวลาที่ขึ้นลิพท์ไปด้วยกานมาถึงๆ ที่ลงทะเบียน
โชคดีมาก ม๊าก ที่หยิบกระเป๋าตังค์มาด้วย
(เค้าขอดูบัตรประชาชนด้วย โล่งอก มะงั้นคง ต้อง หูดับ ตับไหม้วิ่งลงมาเอา)
ห๊า... เค้าแจกใบอะไรให้ด้วยอะ เวง อะซิ ให้ตอบคำถาม....เปงภาษาอังกฤษ
(หูยยยยยยยยยยย กรุมะได้เตรียมมาเยย สาด) เหงคนอื่นโทรสับ ถามใหญ่เยย
เราอะ ทำไงดีๆ ทอสับก้อมะได้เอามา...... ดนสด อะ เขียนไปสี่บรรทัด
ขณะที่คนอื่นๆ เต็ม A4 Y_Y เศร้าใจ...นั่งรอเวลาเค้ามาเรียกไปสัมภาษณ์....
Ps.เดวมาต่อนะ (มานจะเริ่มยาวละ) เพราะแต่ละคำถาม

วันจันทร์ที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2552

Note impress




ห่างหายไปจากบล็อคนี้พอดู เพราะมะค่อยจะมีอารมณ์ที่จะเขียน

เนื่องจากอากาศหนาว อยากนอนอย่างเดียวเรย

แต่ต้องบันทึกซะหน่อย เพราะมีเดือนนี้มีสิ่งสำคัญอยู่หลายอย่าง

วันที่ 8 มกราคม.....วันเกิดนู๋วินนี่

นู๋วินนี่ อายุครบ 4 ครบแร้วววววววววว

อายุเท่ากันระยะเวลาที่ พี่รี่ กะ พี่บุ้ง คบกานเเรยชียวหละ

แต่พี่แม็กนี่ ไม่รุว่าเกิดวันไหน แต่กะว่าจะให้ฉลองพร้อมกะพี่บุ้งนะคัฟ


อีกไม่กี่วัน ก้อจะก้าวเข้าปีที่ 5 ของเรากะพี่บุ้งแร้วนะ

ไวจังเรย เหมือนเวลาที่อยุ่ด้วยกานไม่นานขนาดนั้น

อยู่ด้วยกานทุกวัน นอนกอด นอนก่าย กานทุกคืน

มีไม่ถึงเดือนซะมั้งที่ไม่ได้นอนก่ายกาน กอดกาน

จนบางที เวลาที่อยู่ห้องคนเดียว มองไปมะเจอเดียร์ก้อเหงาขึ้นมาซะงั้น

บางครั้ง เล่นเนท ทำโน้น นี่ โดยที่เดียร์นอนดูทีวีอยู่

โดยที่ไม่ได้คุยกานเรย แต่มองเห็นว่ามีเดียร์นอนอยู่ในห้อง

ก้อรู้สึกอุ่นใจ ไม่เหงานะ มานรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ






วันที่ 31 มกราคม ก้อครบ 4 ปี ของเรา

นับเอาวันแรกที่เจอกาน ไปกินข้าวด้วยกานวันแรก

เร็วเนอะ เราจะมีปีต่อไปๆไปเรื่อย เท่ากะอายุนู๋วินนี่

เพราะพี่รี่อยากให้นู๋วินนี่กะพี่แม็ก อยู่กะพี่รี่พี่บุ้งตลอดไปนะคร่ะ



Ps.ตั้งใจจะอัพนิดเดียว อุ่นเครื่องก่อนฉลองวันที่ 31 ไง๋ยาวจัง

เย้ๆ บ้านใหม่ กะร้านของเรา ใกล้ขาเป็นจิงแร้ว Soo Cool