เรื่องเยอะ...จริง จริง

เรื่องเยอะ ตามที่บอกจิงๆ เพราะไม่ได้เขียนไดอารี่มาหลายวัน
.
เนื่องจากเว้นวรรคการเข้าอินเตอร์เนต
.
เลยต้องรีบมาถ่ายทอดลงไดอารี่ก่อนที่จะลืม
.
ก่อนจะเขียนก็นั่งนึกๆอยู่นานเหมือนกาน อาศัยว่าเอารูปมาช่วย
.
เพราะจะทำให้นึกออกว่าเราไปทำอะไรที่ไหนมาบ้าง

.

.

.

ศุกร์ที่ 27/02
.
ไม่ได้ไปไหน จนกระทั่งม๋าเดียร์กลับมาจากที่ทำงาน
.
ตอนแรกตั้งใจไปหาร้านเหล้าปั่นกินกะเพื่อนๆใน camfrog แต่ปรากฎว่า
.
ไม่ได้ไปซะงั้น สงกะสัยทางคุงเพื่อนจะเคลียร์ตังเองไม่ได้ เลยยกเลิกไปโดยมิได้นัดหมาย
.
ก็เลยเป็นโอกาสอันดีที่ยกเลิกเพราะเรากะม๋าเดียร์ก็ได้ไปซื้อครีมน่าใสกะกรดผลไม้
.
ที่ร้านหมอตลาดห้วยขวางกันตอน 4 ทุ่มได้ แถมคราวนี้เดียร์มีออเดอร์จากที่ทำงานมาเพียบเลย
.
สงสัยเป็นเพราะว่ามีหลักฐานที่ใบหน้า ไปไหนมีแต่คนทัก ทะมายน่าเนียนขาวใสของม๋าเดียร์อ่ะแหละ
.
ส่วนเรา ดีขึ้นมากมาย จนที่บ้านยังทักเรย ดีใจๆ ถึงตัวจาไม่ขาว แต่น่าขอขาวหน่อยเหอะนะ
.
โดยปกติถ้าไม่จองคิวล่วงหน้าเป็นเดือนนะ ไม่มีทางได้ให้คุงหมดตรวจก่อน 3 ทุ่มแน่นอน
.
ขนาดบางทีเราไปต่อคิวตั้งแต่ 3 โมงเย็น คือรอตั้งแต่ร้านยังไม่เปิด
.
ยังได้หาหมอตอน 2-3 ทุ่มเรย พอสิวหายเรยไม่หาคุงหมอละ ซื้อยาเองดีกว่า ก็น่าใสได้คร่ะ
.
ตอนซื้อยา โอ้วมายด์ก๊อด มีคนไม่รุมาลงคิวหาคุงหมอด้วยอ่ะ พนักงานบอกว่า.....
.
ได้คิวตรวจตอนตี 3 นะคร่ะ คนนั้นร้องตกใจใหญ่เรย สรุปจองคิวไว้มาวันหลังดีกว่า
.
วันเสาร์ที่ 28/2
.
วันนี้ม๋าเดียร์ไม่ไปทำงาน เป็นโอกาสอันดีเพราะว่า วันนี้มีเมนูอาหารครอบครัว
.
เป็นอาหารที่เราอยากกินหลายวันแร้ว ไปกินที่ไหนก็อร่อยไม่ถูกใจเรย
.
นั่นก็คือ “ ข้าวคลุกกะปิ ”
.
พยายามตื่นเช้ามาทำ เนื่องจากนัดกะม่ามี๊ว่าจะทำ ถ้าไม่ตื่นลงมาโดนดุแหง๋มๆ
.
เรามีหน้าที่ผัดข้าว ทอดไข่ แม่ทำหมูหวานกับเตรียมเครื่องที่เหลือ ม๋าเดียร์ช่วยล้างจาน
.
ส่วนคุงป่าปี๊สบายสุดๆ นอนดูทีวี เล่นเกมส์ Sudoku รอกินอย่างเดียว
.
พอผัดข้าวเส็ดไป 1 หม้อ ม่ามี๊บอก ไม่พอหรอกเพราะน้องกินด้วยอีก 2 คน
.
เรยต้องผัดอีก 1 กะทะ
.
กินอิ่มกานไปถ้วนหน้า สบายท้อง แถมอร่อยถูกปากด้วย มะม่วงหน้าบ้านของบอกว่าเปรี้ยวถึงใจม๊ากกกก
.
ถ้าไม่ได้มะม่วงเปรี้ยวแบบนี้ อาจจะไม่อร่อยเป็นแน่แท้
.
ตอนบ่ายทำกิจกรรมครอบครัว ตอนเยงมี meeting เลี้ยงรุ่นกะเพื่อนๆมัธยมที่ปากเกร็ด
.
ตื่นเต้นมาก ไม่เจอกานนานของนานเรยหละ เด๋วมาเล่าพรุ่งนี้ดีกว่า

.

วันอาทิตย์ 1/03
.
ตื่นเช้าเพราะเดียร์มีหน้าที่พาพ่อไปโรงพยาบาลรามาฯ เพราะคุงพ่อเดียร์ต้องผ่าตัดเนื้องงอกที่สมอง
.
พ่อเลือกนอนห้องรวมพิเศษ เพราะพ่อบุ้งบอกว่าไม่อยากให้ลูกเมียมาเดือดร้อนต้องมาเฝ้า

.
แต่เราว่านั่นก็คือเหตุผลนึงนะ แต่มีอีกเหตุผลนึงคือ พ่อเดียร์ชอบอยู่กับคนเยอะๆอุ่นใจประมาณนั้น
.
น่าสงสารพ่อม๋าบุ้งจัง ท่าทางจะกลัวมากเห็นพอคราวนี้ได้ผ่าแน่ๆ
.
หลังจากครวาที่แร้วหมอเลื่อน ดูน่าตาจ๋อยๆไปเรย
.
แร้วก็ไปบุญถาวรซื้อกระเบื้องเพิ่มเอาไปส้งให้ช่าง เหนื่อยอ่ะ
.
อารมณ์เสียอีกต่างหาก เห็นละเกิดอาการเซรงอีกละ ไม่พูดถึงดีกว่า

.
วันจันทร์ 2/03
.
วันนี้วันเกิดพ่อบุ้งด้วย ไม่ได้ฉลองเรย เพราะหมอดันเลื่อนกานผ่าตัดมาเร็วขึ้น 1 อาทิตย์ซะนี่
.
เรยพากันหยุดงาน ตอนบ่ายไปเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาล เซงหาที่จอดรถไม่ได้
.
เค้าให้ขึ้นตึกจอดได้ 4 โมงเย็น เรยต้องไปขับรถวนรอบอนุสาวรีย์ 1 รอบ
.
หิวๆๆๆ ซื้อข้าว ฮอดดอก ที่ 7-11 กินอิ่มมาก แต่พอก่อนกลับก็ไปกินเตี๋ยวเรือที่อนุสาวรีย์อีก
.
แม่ม๋าบุ้งเลี้ยง อิอิ เดินช้อป ได้การ์ตูนมาเรื่องนึง 7 เล่มจบ ม๋าบุ้งได้โคนันเล่มล่าสุด
.
เรายังได้กางเกงเดฟถูกใจ ราคาถูก 1 ตัว วันนี้ตั้งใจจะไปซื้ออีก 1 ตัว คริ คริ
.
ขณะที่เขียนไดอารี่นี้พ่อบุ้งผ่าตัด ไม่รู้ออกมาจากห้องผ่าตัดรึยัง ขอให้คุณพระคุ้มครอง
.
ขอให้ปลอดภัย หายเร็วๆ กลับมาแข็งแรง จาได้กลับบ้านเร็วๆนะคร่ะ
.
เย็นนี้จาไปเยี่ยมอีกน๊า แต่คงไปตอนเยงๆหลังเลิกงานแหละ

.

.