ตะลอนไปวัน วัน

.

.

.

เมื่อวาน เหมือนได้ตะลอนทัวร์เรย

.

ไปเดอะมอลล์ และก็ไปโลตัสด้วย

.

.

ไปเดอะมอลล์กะป่าปี๊กะแม่ ไปโลตัสกะเดียร์

.

กินข้าวไม่หร่อย เพราะราคาแพงเกิน แต่กิงไอติมอาหร่อย เอ๊ะ

.

ต้องเรียกไอศกรีมดีกว่า เพราะดูเหมือนว่า Swensens ใช้ว่าไอติมดูโลโซเกินไป

.

อาหร่อยเพราะม่ามี๊เลี้ยง กิกิ

.

ไปโลตัสกะเดียร์ รู้สึกว่าได้ของมาคุ้มค่ามาก เหมาะกะที่จ่ายตังไป

.

ตัดสินใจถูกแร้วที่ไม่ช้อผคนเดียวที่เดอะมอลล์ ไม่งั้นซื้ออะไรมาไม่รุเต็มไปหมด

.

รีบกลับมาบ้านเพื่อจะดู อาทิตย์ชิงดวง มาทันเวลาดูพอดี

.

สนุกม๊ากกกกกกกก ใกล้จบแร้ว เกียดยัยรังรองจิงๆ พาลเกียดอ้อมไปด้วยเรย

.

แต่แอบซื้อเรื่องย่อมาอ่าน เวงกำ หน้าเดียวก็จบจากในทีวี ไม่ละเอียดด้วย

.

เซงเรย ซื้อมาทะมายก็ไม่รุ จำจนตาย จาไม่ซื้อเรื่องย่อละครตอนฉายใกล้จะจบอีกแร้ว

.

ม๋าบุ้งมาอ่านต้องว่าแน่ๆซื้อมาทะมาย ช่ายยยยยยยป่ะ?

.

.

สบายกาย แต่ ไม่สบายใจ

.

.

เมื่อวานได้แกล้งคนสนุกมากเรย และคนที่ถูกแกล้งไม่ใช่ใครที่หนายยยย

.

ป่าปี๊หรือพ่อของเรานี่เอง 55555

.

เพราะพ่อไม่ชอบกินอาหารฝรั่ง ญี่ปุ่น หรืออาหารแปลกๆ อย่างมากมาย

.

อย่างตอนพาไปกินอาหารญี่ปุ่น พอออกจากร้านก็บอกว่า อย่าได้มาพากินอีกนะ

.

เราก้อเรยพาแม่กะป่าปี๊ไปกิน sizzler ที่ประจำของเราที่อเวนิว แจ้งฯ ที่ที่เรากะม๋าบุ้งชอบไปกิน

.

แกมๆบังคับ แถมมื้อนี้คุงป่าปี๊ต้องใช้ point ในบัตร KTC จ่ายให้ด้วย สบายไปเรยเรา

.

แต่เราบอกว่าเด๋วจะสั่งสเต็กเนื้อหร่อยๆให้กิน แร้วเรา แม่ เดียร์ก้อพากานไปตักสลัดมากินอย่างเอร็ดอร่อย

.

โดนที่พ่อนั่งทำน่าไม่สบอารมณ์ เอาไรมาให้กินก้อไม่กิน รอแต่ของตัวเองที่สั่งไป

.

แต่ก้อดีใจนะ เมนูที่สั่งไปป่าปี๊กินหมดเรย แม่ก้อกินสเต็กปลาหมดจานซะเกลี้ยง แถมบอกว่าปลาเค้าสดดีนะ

.

ส่วนม๋าบุ้งก้อกินสเต็กปลาหมดเหมือนกาน มีแต่เรากินมู๋ไปนิดเดียว เพราะกินสลัดกะซุปเห็ดซะอิ่มเรย

.

ต้องเอาจานเรากลับบ้าน อิ่มจังตังค์อยู่ครบ ไม่สิ point ไม่พอขาดอีก 60 บาท เรยช่วยออกให้

.

งานนี้ point ในบัตรป่าปี๊ จากหมื่นนึงหมดเกลี้ยงเรย เรยขำกานใหญ่ บอกให้ทำยอดใหม่จิ

.

พอออกจากร้านก็มีเสียงบอกว่าไม่ต้องพามากินอีกนะ ได้ยินประโยคนี้อีกแร้ว 5555

.

.

.

น้องที่ทำงานเก่าทอมาเล่าความในใจให้ฟังเกี่ยวกับที่ทำงานว่า โดนเพื่อนๆในที่ทำงานเอาไปเม้าท์อย่างมากมาย

.

จนทำให้ใครหลายๆคนในที่ทำงานไม่พูดด้วย

.

เราก้อได้แต่ปลอบใจไปว่าอย่าไปสนใจเรย คนพวกนี้เค้าคงไม่สามารถทำอะไรเราได้หรอก ถ้าเราไม่สนใจซะอย่าง

.

เค้าเอาเราไปพูดไงก้อช่างเค้า เรารู้ตัวเราดี ว่าเราไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน หรือทำร้ายใคร

.

ให้นึกซะว่าเค้าคงอิจฉาเรา รึไม่ก้อคงมีปมด้อยอ่ะหละ ถึงพยายามพูดใส่ความคนอื่นเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดี ประมาณนั้น

.

ตอนเราอยุ่ก้อไม่ใช่ถึงกับว่าจะราบรื่นนัก เพียงแต่ว่าเราวางตัว คุยกะทุกคน ไม่ว่าเค้าจะคิดไงกับเรา

.

ถึงแม้ว่าเราจะเห็นในสิ่งที่น้องคนที่ชอบนินทาใส่ร้ายคนอื่นต่อน่าต่อตาก็ตาม

.

เพราะเราเชื่อว่า.......

.

ไม่มีใครในโลกนี้ที่เกิดมา Perfect หรอก แม้แต่ตัวเราเองก็ตามเถอะ

.

ถามว่าเคยไม่ชอบใครไม๊ ก็เคย นินทาคนอื่นก็เคย โกหกก็เคย มานไม่แปลกหรอกถ้าจะมีใครเป็นแบบนั้น มานเป็นเรื่องธรรมชาติ

.

แต่ถ้าสิ่งที่เราคิด ที่เราทำ ไม่ได้ไปทำให้ใครเดือนร้อน หรือเกิดความทุกข์ ก็เก็บไว้ในใจพอ

.

แร้วก้อ เลือกคบแต่สิ่งที่ดีๆของแต่ละคน ไป เราก็สามารถที่จะอยู่ได้อย่างสบายใจในทุกๆที่ ทุกสถานการณ์

.

สิ่งไหนที่ไม่ดีเราก้อพยายามอย่าไปใส่ใจ เราเชื่อว่าคนเราทุกๆคน ย่อมจะมีสิ่งดีๆอยู่ในตัวเองทุกคน

.

ฉะนั้นเราก็ต้องเลือกคบสิ่งที่ดีๆของเค้า เราก็จะสบายใจเอง จิงม่ะ

.

น้องที่ทอมาคุยด้วยก็ขอบคุณเราใหญ่เรา บอกว่าคุยกะเราสบายใจขึ้นตั้งเยอะ

.

เราก้อบอกไปว่าไม่เป็นไร ในใจดีใจต่างหากที่น้องยังคิดถึงกัน

.

ส่วนตัวเราเอง เพิ่งเกิดเรื่องไม่สบายใจอย่างแรงไปมาด ก็ยังทอไปคุยกะเพื่อนมาเรย

.

การมีเพื่อนคุย เพื่อนระบาย ถึงแม้ว่าบางทีเพื่อนจะปลอบใจเราได้ไม่มากก็ตาม

.

เราก็ดีขึ้น สบายใจขึ้น แร้วหละ จิง ๆนะ

.

.

อารมณ์เดิม...เดิม

เมื่อวาน หลังจากที่เสียความรู้สึกไปมากๆ จนถึงขั้นอาการฮีทขึ้นในใจ

.

เดียร์ก้อพาลเป็นไปด้วย รึอาจจะมากกว่าเราด้วยซ้ำ

.

เดียร์ก้อเรยอยากกินเบียร์หลังเลิกงาน แต่เราอ่ะกิงแกงส้มที่ป่าปี๊ทำซะอิ่มละ

.

จังหวะเดียวกะที่เพื่อนทอมาชวนไปกินส้มตำ แต่เราพึ่งกินมาเมื่อคืนวันอาทิตย์เอง เรยขอเป็นร้านอื่นได้ไม๊

.

ชื่อร้าน กินลม ชมบึง เมื่อก่อนเป็น คันทรีเพลส อาหารอร่อยมาก สั่งเอากลับมากินบ้านบ่อยๆ

.

คุงเพื่อนก้อตกลง กินหลายอย่างมากเรยอ่ะ

.

ต้มแซบเอ็นหมู ทอดมันกุ้ง หมูมะนาว กุ้งเผา ละก้อเนื้อโคขุน แต่เนื้อนี่เรากะเดียร์ไม่กิงอ่ะ

.

สรุปเมื่อวานไม่ได้กินข้าวเยงเรย ดีใจ เป็นอีกวันที่พยายามกินน้อยๆ รู้สึกอิ่มกะลังดี ไม่อึดอัด

.

แต่กลับมาบ้าน กินยาคูลไปอีก 2 ขวด

.

.

ย้อนไปเมื่อเสาร์อาทิตย์ ไม่ได้ไปไหนเรย เสาร์อยู่บ้าน วัยอาทิตย์ไปบ้านแม่คุงเดียร์

.

ว่างจัดเรยไปซื้อยาย้อมผมให้ร้านฝีมือแม่ม๋าบุ้งทำให้ สวยดี แต่อยากให้ออกมากก่านี้อ่ะนะ

.

ตอนบ่ายๆเรยไปดูบ้าน ไม่คืบหน้าเท่าไหร่ ปูกระเบื้องยังไม่เสร็จสักที

.

ดูบ้านเสร็จ เกิดอาการเซรงขึ้นมาสุดๆ อาจจะหยุดภาระกิขจนี้ไปโดยปริยาย

.

ตั้งใจไว้แร้วหละว่า จะไม่ยุ่งแร้ว จิงๆ

.

ตอนเย็นไปเดินตลาดนัดใหญ่ในเมืองทอง คนเยอะม๊าก

.

รถก้อเยอะ ร้อนก้อร้อน อารมณ์ก้บ่อจอย

.

เรยไม่ได้อะไรติดมือเรย กินอาไรเล่นๆนิดๆหน่อยแค่นั้น

.

.

คุงเพื่อนรักทอมาจากเมกา สอบถามเรื่องสวยงาม งงกะมาน ตอนอยู่ไทยด้วยกานไม่สนใจ

.

พอตอนนี้เกิดจะแต่งขึ้นมาซะเปรี้ยวปรี๊ดเรย เรางิตามไม่ทัน

.

สงสัยตอนมานมาคงได้พากานตะเวนทำสวยแน่ๆงานนี้

.

ต้องเก็บตังค์เท่าไหร่จะพอทำสวย เที่ยว กิน ละงานนี้

.

.

การเสียความรู้สึกไปแร้วนี่มานยากที่จะกลับมารู้สึกดีๆจิงๆนะ

.

แต่ยิ่งเซงไปใหญ่ ถ้าเค้าไม่ได้รับรู้เรยว่าได้ทำให้ใครเสียความรู้สึกไป ซุปเปอร์เซง !!

เสียความรู้สึกจิง...จิง (ว่ะ )

ไม่เข้าใจว่ะ (ขอหยาบคายหน่อยเห๊อะ)

.

แต่บางทีมานไม่ต้องจำเป็นต้องเข้าใจใครหรอกจิงไม๊ คนละคนกาน แต่เซงมาก

.

นอยส์ว่ะ ผิดหวัง รุสึกแย่ บอกไม่ถูก

.

ธรรมดาคนเราคิดไม่เหมือนกาน เราให้เค้าเต็มร้อย แต่พอเค้าคืนให้เรามาไม่เท่ากะที่เราให้เค้า ก็ต้องเสียใจ

.

คือว่า ที่เค้าให้เรามาไม่ถึงครึ่งที่เราให้เค้าไปด้วยซ้ำ มานก้อเรยเซงๆๆๆๆ ม๊าก

.

ทำไรไม่ได้ ต้องเก็บมานไว้ในใจแบบนี้แหละ ช่างหัวมาน

.

ต่อไปนี้ก็จะไม่สนใจแร้วเหมือนกาน ใครจะเป็นไงก้อตามแต่

.

อย่ามาว่ากุใจดำก้อแร้วกาน....ช่วยไม่ได้คนเราเจ็บแร้วจำ

.

ใครจามานั่งเสียความรู้สึกบ่อยๆ ซ้ำๆซากๆ มีหัวใจเหมือนกาน

.

ที่ผ่านมาไม่ใช่ไม่ได้รู้สึก ไม่ได้รับรู้ ว่าคิดยังไง แต่ก้อพยายามที่จะไม่สนใจแร้ว

.

ความรู้สึกคนเรามีขีดจำกัด ไม่แคร์กานก้อไม่เป็นไร ช่วยเหลือตัวเองได้ว่ะ

.

ไม่จำเป็นต้องแคร์กานแร้วแบบนี้ เพราะว่าไม่พูดมาก็เยอะพอแร้ว

.

พูดแค่ทีเดียวพอ ไม่อยากให้เป็นปัญหาใหญ่ หวังว่าคงเข้าใจนะ

.

รู้ว่าอยู่ในฐานะอะไร แต่มันมากไปก็ไม่ไหว จิง จิง

.

.

ตลก...จัง

นู๋วินนี่มีผ้ากันเปื้อน ฝีมือพี่รี่ตัดเอง เวลากินข้าวจะได้ไม่รำคาญขนชอบเข้าปาก

.

.

เมื่อวานที่ชวนไปเดอะมอลล์ บางแค ไปดูงานเกษตรอารายก็ไม่รุ้

.

ก่อนไป ป่าปี๊พาไปกินข้าวหมูแดงเป็นมื้อเที่ยง ชื่อร้าน หมูทำอะไรก็อร่อย แต่เป็นมื้อเช้าของเรา

.

แต่พอไปกินเห็นบ่นกานว่าไม่อร่อยเหมือนก่อน อันนี้ไม่แน่ใจว่าลิ้นเพี้ยนกานไปเองป่าว เพราะเราว่าก้ออร่อยดีนะ

.

เรากินข้าวหมูแดงจานเดียว ส่วนป่าปี๊กะแม่กินข้าวหมูแดงกานคนละ 1 ต่อกระเพาะปลาอีกกานคนละ 1

.

ส่วนเราซื้อกลับบ้าน 2 ถุง เผื่อม๋าบุ้ง 1 ถุง

.

.

.

ที่ตลกคือ พอออกจากร้านข้าวหมูแดง ป่าปี๊ก็ขับไปเดอะมอลล์ด้วยความมั่นใจ.

.

เดินขึ้น เดินลงอยู่นาน หลายรอบ จนทนไม่ไหวต้องไปถามประชาสัมพันธ์ว่าที่เค้าจัดงานอ่ะอยู่ชั้นไหนแน่

.

ตลกมากมาก พนักงานบอกว่า จัดที่เดอะมอลล์บางแคคร่ะ .

.

งงสิ นี่ไม่ใช่เดอะมอลล์บางแคหร๊า เวงกำ ขำกานตายเรยงานนี้ เพราะนี่คือเดอะมอลล์ท่าพระ 555

.

หลังจากนั้นป่าปี๊ขี้เกียจขับรถเรย ต้องเป็นเราขับต่อซะงั้น

.

นี่ถ้าเราไม่ไป สงสัยพากานกลับบ้านเรยแหง๋ๆ

.

ไปถึงเดอะมอลล์บางแค รีบพากานจั้มๆเข้างานแบบกลัวว่าผิดเดอะมอลล์อีก

.

งานเล็กม๊ากๆ ได้แค่ปุ๋ยใส่บัวหน้าบ้าน กะ อาหารแพคของ ซีพี แค่นั้นเอง

.

แต่ว่างานนี้มีแมวด้วยนะ น่ารักม๊ากๆ อยากได้ลูกแมวอีกแร้วเรา รอบ้านใหม่เส็ดก่อน

.

จาหาน้องแมว รึ ไม่ก้อน้องม๋า มาเพิ่มอีก เอาให้วิ่งเต็มบ้านเยย.

.

นึกถึงบ้าน ไม่ได้ไปดู 2 วันละ ไม่รู้จาเริ่มปูกระเบื้องวันไหน

.

คงได้ไปดูวันเสาร์แน่ๆเรย.....เพราะม๋าบุ้งไม่อยู่

.

ไปอบรมที่พัทยา 2 วันแน่ะ วันนี้ กะ พรุ่งนี้ ขี้เกียจตามไปเที่ยวร้อนมากมาย เบื่อจัง

.

.

Ps.อยากไปเที่ยวสักที แต่ไม่รุจาไปไหนดี แถมยังขี้เกียจออกจากบ้านด้วย

.

เดียร์บุ้งได้บัตรหนังเมเจอร์ฟรีมาตั้งหลายที่ ยังไม่ได้ไปดูเรย เพราะเห็นโปรแกรมละ ไม่อยากดูง่ะ

.

.

อัพเดท ความรัก ♥ ในเดือนแห่งความรัก

หมีตัวแรกในปีแรกที่รู้จักกาน จำได้ว่า ไม่ได้ให้เนื่องในวันใดๆทั้งสิ้น

.

แต่ให้เพราะม๋าบุ้งบอกว่าเห็นแร้วอยากซื้อให้ ตั้งชื่อให้ด้วยว่า วินเนอร์

นี่คือ น้องหมีน้อยชมพู มอบหัวใจสีแดง ที่เราให้กะเดียร์บุ้ง เมื่อวันที่ 14

.

การ์ดใบน้อยๆของเรา ที่รีบเขียน กลัวม๋าบุ้งแต่มาเห็นตอนเขียน แต่ก้อเห็นอ่ะแหละ

.

กะการ์ดใบน้อยๆของม๋าบุ้ง ที่แอบเขียนตอนเราลงไปอาบน้ำ (ลายมือมะพัดตะนาเยย -_-')

.

พวงกุญแจรถ playboy สีชมพูหวาน ที่ได้มาด้วยราคา discount

.

.

.

ไม่ค่อยได้อัพเดทเรื่องความรักเรย เด๋วจะลืมซะ

.

คบกานมา 5 ปี เหมือนจะผ่านไปไวยังกะโกหก

.

เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะไม่เคยทะเลาะกาน มานก้อต้องมีบ้างหละ

.

ในช่วงปี 2 ปีแรก มานเป็นช่วงที่ต้องปรับตัวกับการมาอยู่ด้วยกาน ยากเหมือนกานนะ

.

บ่อยครั้งที่ม๋าบุ้งต้องร้องไห้เพราะเรา ... ส่วนเราเองก้อขี้โมโห งุงิ ม๊ากๆ

.

เพราะเราเองอยู่คนเดียวมาหลายปี ก่าที่จะยอมสละโสดอ่า มานไม่ชินมั้ง

.

บางทีทเลาะกานเสียงดังใหญ่โต สุดท้ายก็นอนเตียงเดียวกานอยุ่ดี

.

มาตอนนี้ ไอ้ที่ทะเลาะกานมานหายไปหมดหละ

.

เพราะมานกลายเป็นยิ่งก่าแฟนกาน คือเป็นที่รักของกันและกัน เป็นเพื่อน เป็นพี่เป็นน้อง ซึ่งมานผูกพันกานมากมาย

.

อย่างที่ม๋าบุ้งพูดบ่อยๆว่า ถ้านอนคนเดียวนอนไม่หลับแร้วอ่ะ

.

ประมาณ ...ฉันคงนอนไม่หลับ ถ้าไม่กลับพร้อมเทอ 5 5 5+

.

ที่ผ่านมาที่ยังคงเส้นคงวา เสมอต้นเสมอปลายอยู่คือ

.

ความขี้หงุดหงิดของเรา ที่ไม่สามารถลดลงได้เรย ม๋าบุ้งบ่นย่อยๆว่ามานมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ

.

พยายามแร้วอ่ะ อากาศมานร้อนขึ้นมั้ง เรยงุงิได้บ่อยๆ แม้เรื่องเล็กๆน้อยๆ

.

ยังดีนะที่ม๋าบุ้งเป็นคนที่เย็นได้เวลาที่เราฮีทขึ้น ไม่งั้นทะเลาะกานตายไปเรย

.

แต่เอานะ ความรักที่มีให้กานมากขึ้นๆทุกวัน มานก้อพอเพียงแร้วหละที่จะทำให้เรารักกานไปนาน นาน

.

ไม่สัญญาว่า จะรักเทอนานแค่ไหน

.

ไม่สามารถบอกได้ว่ารักเทอมากกว่าใคร

.

แต่ที่รู้ฉันทำทุกอย่างได้เพื่อเทอ...

.

เพราะเทอทำให้ความรักของฉันมีค่า และมีความสุขที่สุด

.

.

เมื่อวานตอนไปซื้อโคมไฟแต่งบ้านกาน แร้วเค้า งุงิ ได้อีก

.

เค้า " ขอโทษ "

.

ปล่อย ปล่อย เค้าไปเหอะนะ เวลาเค้า งุงิ อ่ะ ไม่มีไรหรอก จิง จิง.

.

.

After VaLenTine~*

วาเลนไทน์ปีนี้ไม่ได้ไปไหนเรย อยู่บ้านกะลูกๆสองตัวกะคุงเดียร์บุ้ง

.

แต่แอบให้ของขวัญม๋าบุ้งเปงหมีน้อยสีชมพู ถือหัวใจสีแดง น่าร๊ากๆๆ กะการ์ดน้อยๆ

.

ม๋าบุ้งแอบตกใจนิดนุง ไปซื้อมาตอนไหนฟ่ะ อิอิ แอบบังคับให้เอาไว้ในรถด้วย

.

ส่วนม๋าบุ้งให้ของขวัญเรามาหละอ่ะ เพราะเราเลือกเอง เปงพวงกุญแจ Playboy ของแท้ที่เราอยากได้

.

เปงพวงกุญแจรถที่เราอยากได้มาตั้งนานละ แต่ไม่ซื้อเพราะเสียดายตังค์

.

แต่ที่ให้ม๋าบุ้งซื้อให้เพราะมานลดราคาจากงานราคาสินค้าแรนด์เนมที่อิมแพค

.

ไปเดินด้วยความมะตั้งใจ เสียดาย ของเรย แต่ไปตอนเค้าจะปิดอ่ะ เสียดายมั๊กๆ

.

.

.

เพราะเวลาที่จะนอนอยุ่บ้านมานน้อยนิด เรยทำให้บางทีไม่อยากออกไปไหน

.

อยู่กานสบายๆแบบนี้จะดีกว่า

.

ตอนแรกม๋าบุ้งจะพาไปดินเนอร์ทริปบนเรือ เราบอกไม่เอาอ่ะ

.

เสียดายตังค์ เวลาไม่กี่ชม.เอง แถมอาหารก้อมีแต่เนื้อ เราไม่กินด้วย มะคุ้มหรอกถ้าจะไป

.

แต่ได้ไปเที่ยวกะเพื่อนๆของม๋าบุ้ง befor valentine แทน เนื่องจากมีงานเลี้ยงราตรี

.

ของโรงเรียนฉลองครบรอบ 30 ปี ไปถึงงาน 2 ทุ่ม จองโต๊ะจีนไว้ 1 โต๊ะ

.

อาหารมิได้เรื่องเรย ไม่สมราคา 3000 เรยอ่ะ โต๊ะเราก้อมีแค่ 8 คนเอง

.

ละโมบจองทั้งโต๊ะ เวงกำ......

.

พอ 4 ทุ่ม ออกจากงานไปต่อกานที่ร้านแถวเกษตร-นวมินทร์

.

พอไป คุ้นๆอ่ะ เพื่อนบอก ก้อร้าน seven เก่าไง ก้อเรยถึงบาง...อ้อ

.

ร้านคนไม่เท่าไหร่ ชอบอ่ะ ตรงที่สามารถสูบบุหรี่ในร้านได้เนี่ย อิอิ

.

แถมร้านปิดเช้าได้อีก แต่ไม่สามารถอ่ะอันนี้ กลับบ้านตี 2 ก้อพอง่วงคด

.

.

.

14 กุมภา ไม่ได้ไปไหน นอนตื่นบ่าย อยู่บ้าน สั่งโออิชิมากิน นานอีกตั้งหาก งุงิ~

.

15 กุมภา ตื่นสายๆ ไปบ้านแม่ม๋าบุ้ง ไปช้าโดนว่าเรย เพราะต้องไปซื้อกระเบื้องปูบ้านใหม่

.

ก้อไม่รุนิว่าคุงแม่ท่านมีธุระตอนเยงต่ออ่ะ ก่าจะไปถึงบุญถาวร ล่อไปบ่าย 2 รึ 3 เนี่ย

.

เลือกกระเบื้องห้องรับแขก ห้องน้ำ ห้องครัว ก้อหมดเวลา เรยลืมซื้อโคมไฟเรย กำจิงๆ

.

ทั้งๆที่ต้องติดโคมไฟก่อน ต้องออกไปซื้อวันนี้อีก เหนื่อยง่ะ เหนื่อยเลือก

.

เบื่อทำบ้านเพราะงี้แหละ กว่าจะเส็ด ก่าจะถูกใจ

.

ไหนจะต้องตกแต่งร้านอีก นึกไม่ออกเรยว่าจะต้องเหนื่อยแค่ไหน พยายามหาคนช่วยอยู่

.

ไม่มีใครหลงกลมาช่วยเรย 5 5 5+

.

สู้ต่อไป ทาเคชิ !!

Party Night

เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมาเพื่อนชวนไปงานเปิดตัวเหล้ายี่ห้อนึงที่ อตก.

.

นัดเพื่อนที่บ้านออกพร้อมกาน ไปถึงที่ร้านประมาณเกือบ 4 ทุ่ม

.

คนยังไม่เยอะเท่าไหร่ แถมยังลืมเอากล้องไปถ่ายรูปอีกต่างหาก

.

อดถ่ายคอนเสิร์ต Tattoo Colour เรยอ่ะ เสียดาย
.

แถมงานนี้มีเล่นเกมส์เอาบัตรลงทะเบียนมารวมให้ได้ชื่อเหล้า

.

ปรากฎโต๊ะเราได้รางวัลด้วย จากรางวัลแจก 2 รางวัล

.

ให้ม๋าบุ้งเป็นตัวแทนโต๊ะขึ้นไปรับรางวัลกับ แทค วรัญญู

.

งานนี้ที่รักจาได้ออกทีวีอีกด้วย อิอิ

.
น่าจะเป็นรายการ ดาราพาเหรด ช่อง 5 เวลา 5 ทุ่ม

.

และอาจจะได้รางวัลทานอาหารฟรีที่ร้านนี้ด้วย ถ้าที่โต๊ะแดนซ์ถูกใจ

.
คงจะได้เสนอหน้าออกทีวีกานทั้งโต๊ะ แน่นอนงานนี้ 5 5 5

.

ฉลอง Anniverary 4th ด้วยการไปทำบุญ

.

ตั้งใจจะอัพให้เร็วๆแต่ก็ช้าอีกตามเคย

.
Anniverary 4th ของเรากับเดียร์ วันที่ 31 มกราคม

.

.

.

.
ปีนี้ตรงกับวันทำบุญครบรอบวันตายของย่าพอดี

.
เรยได้ไปทำบุญเลี้ยงเพลพระที่เพชรบุรีบ้านเกิดของป่าปี๊

.
ไปกานหลายคน ป่าปี๊ แม่ อาอีก 3 คน น้องชาย น้องสะไภ้

.
ที่สำคัญคุงปู่ กะปู่ใหญ่ โดยการเอารถไปสองคัน

.
ปีนี้อาหารที่ทำเลี้ยงพระก็คือ ก๋วยจั๊บน้ำข้น ถ้าจำไม่ผิด เหมือนปีที่แร้วเรย

.
ออกจากบ้าน 6 โมงโดยม๋าบุ้งเป็นสารถีคันเรา ไปถึงเพชรบุรี สัก 8 โมง

.
ป่าปี๊ต้องไปแวะกินต้มเนื้อที่สถานีรถไฟ เรากะม๋าบุ้งอดกินข้าวเรย

.
เพราะไม่กินเนื้อ แถมร้านก๋วเตี๋ยวหมูไม่ขายอีก

.
เรยต้องกินกาแฟ ปาท่องโก๋กานแทน หิว หิว หิว อ่ะ

.
เป็นโชคที่ดี เพราะตั้งกะปีใหม่มา รถเราได้ออกงานทำบุญ 2 งาน

.
งานแรก เมื่อเดือนที่แร้ว งานทำบุญบ้านป้าม๋าบุ้งก้อรับ-ส่งพระ

.
งานนี้บรรทุกญาติๆไปทำบุญต่างจว.

.
ส่งผลให้เราถูกล็อตเตอรี่เลขท้ายสองตัว ซึ่งเป็นเลขทะเบียนรถเราซะด้วย

.
เป็นล็อตเตอรี่ใบเดียวที่ซื้อที่วัดเมื่ออาทิตย์ก่อนที่พาพ่อของม๋าบุ้งไปทำสังฆทาน

.
ไม่น่าเชื่อเรย ไม่ค่อยจะซื้อหรอกนะ แต่พอซื้อที ถูกรางวัลซะงั้น

.
ปีนี้เราต้องได้รับแต่สิ่งดีๆแน่ๆเรย

.
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องบ้านและเรื่องร้านที่เรากำลังทำอยู่

.
ขอให้บ้านเสร็จเร็วๆ เรากะม๋าบุ้งจะได้อยู่เป็นครอบครัวตามลำพัง

.
ไม่รุจะเป็นไง ปกติอยุ่ด้วยกานแหละ แต่อยุ่รวมกับกะที่บ้าน

.
ตอนนี้ต้องแยกออกมาทำกิจการ กับบ้านที่มีแค่เรา 2 คน

.
กับนุ้งแมวอีกฉองตัว จะดูแลไหวไม๊น๊า

.
ว่าไป ยังไม่ได้ไปเลือกกระเบื้องปูพื้นเรย สุขภัณฑ์ด้วย

.
กว่าบ้านจะตกแต่งเสร็จคงได้เลือกกานหัวบานแน่ๆ

.
เพราะเราตั้งใจที่จะออกไอเดียเองทุกอย่างตามที่เราชอบ

.
ม๋าบุ้งก็ตามใจเรา เพราะเชื่อในรสนิยมของเรา

.
แต่ไม่รุจะออกมาเป็นไง แต่จะไม่รีบ จาค่อยไตกแต่งไป

.
กลัวว่ารีบแร้วจะไม่ได้ดั่งใจ

.

.

.
เมื่อตอนที่รวมญาติงานทำบุญย่า ได้มีกิจกรรมที่ทำกานมาตลอด

.
นั่นก็คือ ตั้งวงเล่นไพ่กาน เล่นแบบสนุกๆกานเอง

.
แต่เที่ยวนี้เล่นอยุ่ 2 คืน เชื่อม่ะ กลับมาเงินเท่าเดิมเป๊ะกะที่เอาลงไปเล่นเรย

.
แปลกมากๆ เพราะปกติเราเล่นทีไรได้กำไรกลับมาเพียบ

.
แต่ไม่เป็นไร เพราะได้ผลบุญจากการถูกล็อตเตอรี่มาแทน อิอิ

.

.

.

.
ยังไม่ได้ไปฉลองครบรอบกะที่รักกานเรย

.
ไม่รุจะไปไหน ขี้เกียจเป็นทุน เหงหน้ากานทุกวันอยู่แร้ว

.
แต่ก้อคิดๆว่าต้องฉลองหน่อย จะได้ไม่จืดชืด

.
รอรวบยอดวาเลนไทน์ซะดีไม๊ อีกไม่กี่วันเอง เนอะ

.